Μια σταλα ονειρο  

Posted by SARIN

Κατεβαίνω τρέχοντας τη πλαγιά,
προσπαθώ να κρατηθώ,
δώσε μου φίλε λέξεις να σταθώ, ν΄αγγίξω, να αισθανθώ, να ζήσω!
Τρέχοντας κατεβαίνω τη πλαγιά
σαν το νερό,
μα δε το νοιάζει η κορφή ,παράξενη στιγμή, ζωή!
Κυλάμε μαζί στους βράχους ,
μοναδική στιγμή η ανάσα που η θάλασσα θα σέ ΄βρει,
μα δε μας νοιάζει η κορφή , πάγος και χιόνι εκεί!
Χορεύει γύρω απο ρίζες
και κοροϊδεύει τ΄ απερπάτητα τα δέντρα
σαν την αρχή, σαν το πρώτο μας φιλι,ποιός νοιάζεται για την κορφή!
Άπιαστο όνειρο, είσαι ζωή
κι η δίψα σου αξίζει, κόσμημα ψυχής
πολύτιμο πετράδι στου θάμνου τ΄ακροδάχτυλα!
Έγινε το αίμα μου καυτό,
τρελή η ανάσα μου συνομοτεί με τη καρδιά μου,
άπιαστο όνειρο, μεθυσμένο μου νερό!
Ζητάς τα άδυτα του νου,ζωή
και με τρελαίνεις ,
μες τους βυθούς με στρίμωξες σ΄ανάποδες κορφές με σέρνεις!
Να παραβλέψω ουρλιαχτά
που απάνθρωπα οι άνθρωποι τα χτίσαν,
κι ο ποιητής τρελός τρέφεται με τις δικές του σάρκες!
Σταμάτησα,
έσκυψαν τ΄αγριολούλουδα να μου χαρίσουν δώρα,
δροσιά και άρωμα τα χέρια μου γεμίσαν!
Κλαίω....Γελάω
και μου άνθισε το μυστικό του κόσμου,
με τη σειρά μου κι εγώ ,τα δώρα μου πρέπει να τα χαρίσω !!!